(રચના : કવિ પ્રદીપ)

ઐ મેરે વતન કે લોગોં,
તુમ ખૂબ લગા લો નારા..

યે શુભ દિન હૈં… હમ સબ કા,
લહરા લો તિરંગા પ્યારા..
પર મત ભૂલો સીમા પર,
વીરોં ને હૈં પ્રાણ ગવાયે

કુછ યાદ ઉન્હેં ભી કર લો… (૨ વાર)
જો લૌટ કે ઘર ના આયે… (૨ વાર)

[ ઐ મેરે વતન કે લોગોં,
જ઼રા આઁખ મેં ભર લો પાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની ] (૨ વાર)

તુમ ભૂલ ના જાઓ ઉનકો
ઇસલિએ સુનો યે કહાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની

જબ ઘાયલ હુઆ હિમાલય,
ખ઼તરે મેં પડ઼ી આજ઼ાદી
જબ તક થી સાઁસ લડે વો..
જબ તક થી સાઁસ લડે વો,

ફિર અપની લાશ બિછા દી
સંગીન પે ધર કર માથા,
સો ગયે અમર બલિદાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની…

જબ દેશ મેં થી દીવાલી,
વો ખેલ રહે થે હોલી
જબ હમ બૈઠે થે ઘરોં મેં..
જબ હમ બૈઠે થે ઘરોં મેં ..
વો ઝેલ રહે થે ગોલી

થે ધન્ય જવાન વો અપને,
થી ધન્ય વો ઉનકી જવાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની

કોઈ સિખ કોઈ જાટ મરાઠા… (૨ વાર)
કોઈ ગુરખા કોઈ મદરાસી… (૨ વાર)

સરહદ પર મરનેવાલા…
સરહદ પર મરનેવાલા
હર વીર થા ભારતવાસી

જો ખૂન ગિરા પર્વત પર,
વો ખૂન થા હિન્દુસ્તાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની

થી ખૂન સે લથપથ કાયા,
ફિર ભી બંદુક ઉઠાકે
દસ દસ કો એક ને મારા,
ફિર ગિર ગયે હોશ ગઁવા કે

જબ અંત સમય આયા તો…

જબ અંત સમય આયા તો
કહ ગયે કે અબ મરતે હૈં
ખુશ રહના દેશ કે પ્યારોં,

ખુશ રહના દેશ કે પ્યારોં,
અબ હમ તો સફ઼ર કરતે હૈં
અબ હમ તો સફ઼ર કરતે હૈં…

ક્યા લોગ થે વો દીવાને,
ક્યા લોગ થે વો અભિમાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની

તુમ ભૂલ ના જાઓ
ઉનકો ઇસલિએ કહી યે કહાની
જો શહીદ હુયે હૈં ઉનકી,
જ઼રા યાદ કરો કુર્બાની…

“જય હિંદ, જય હિંદ, જય હિંદ કી સેના“
“જય હિંદ, જય હિંદ, જય હિંદ કી સેના”

“જય હિંદ,જય હિંદ,જય હિંદ“
“જય હિંદ,જય હિંદ,જય હિંદ”