મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે,
શામળા ગિરધારી…
મારી હૂંડી શામળિયાને હાથ રે,
શામળા ગિરધારી…
રાણાજી એ રઢ કરી,
વળી મીરા કેરે કાજ
ઝેરના પ્યાલા મોકલ્યાં રે,
વ્હાલો ઝેરના જારણહાર રે
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
સ્થંભ થકી પ્રભુ પ્રગટીયા,
વળી ધરિયાં નરસિંહ રૂપ
પ્રહલાદને ઉગારિયો રે,
વ્હાલે માર્યો હરણાકંસ ભૂપ રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
ગજને વ્હાલે ઉગારિયો,
વળી સુદામાની ભાંગી ભૂખ
સાચી વેળાના મારા વ્હાલમા રે,
તમે ભક્તોને આપ્યાં ઘણાં સુખ રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
પાંડવની પ્રતિજ્ઞા પાળી,
વળી દ્રૌપદીનાં પૂર્યાં ચીર,
નરસિંહ મહેતાની હૂંડી સ્વીકારજો રે,
તમે સુભદ્રાબાઈના વીર રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
ચાર જણા તીરથવાસી ને,
વળી રૂપિયા સો સાત,
વહેલા પધારજો દ્વારિકા રે,
એને ગોમતી નાહ્યાની ખાંત રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
રહેવાને નથી ઝૂંપડું,
વળી જમવા નથી જુવાર,
બેટો બેટી વળાવિયાં રે,
મેં તો વળાવી ઘર કેરી નાર રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
ગરથ મારું ગોપીચંદન,
વળી તુલસી હેમનો હાર,
સાચું નાણું મારો શામળો રે,
મારે દોલતમાં ઝાંઝપખાજ રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
તીરથવાસી સૌ ચાલિયા,
વળી આવ્યા નગરની માંહ્ય,
આ શહેરમાં એવું કોણ છે રે,
જેનું શામળશા એવું નામ
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
નથી બ્રાહ્મણ નથી વાણિયો,
નથી ચારણ નથી ભાટ,
લોક કરે ઠેકડી,
નથી શામળશા શેઠ એવું નામ રે
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
તીરથવાસી સૌ ચાલીયા,
વળી આવ્યા નગરની બહાર,
વેશ લીધો વણિકનો રે,
મારું શામળશા શેઠ એવું નામ રે
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
હૂંડી લાવો હાથમાં,
વળી આપું પૂરા દામ,
રૂપિયા આપું રોકડા રે,
મારું શામળશા એવું નામ રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…
હુંડી સ્વીકારી વ્હાલે શામળે,
વળી અરજે કીધા કામ
મહેતાજી ફરી લખજો,
મુજ વાણોતર સરખાં કાજ રે;
શામળા ગિરધારી !
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે…