(રચના : શ્રી અવિનાશ વ્યાસ)
પંખીડાને આ પીંજરુ જૂનું જૂનું લાગે
બહુ એ સમજાવ્યું તો યે પંખી નવું પીંજરુ માંગે
પંખીડાને…
ઉમટ્યો અજંપો એને, પંડના રે પ્રાણનો,
અણધાર્યો કર્યો મનોરથ દૂરના પ્રયાણનો,
અણદીઠેલ દેશ જાવા, લગન એને લાગે,
બહુ એ સમજાવ્યું તો યે પંખી નવું પીંજરુ માંગે
પંખીડાને…
સોને મઢેલ બાજઠિયોને, સોને મઢેલ ઝૂલો,
હીરે જડેલ વિંઝણો મોતીનો મોંઘો અણમોલો,
પાગલના થઇએ ભેરુ, કોઇના રંગ લાગે,
બહુ એ સમજાવ્યું તો યે પંખી નવું પીંજરુ માંગે
પંખીડાને…